Tunus’ta baskılar nedeniyle nefes alamayıp Türkiye’de yaşamayı seçen İbrahim Bouazzi ve Zübeyr Halfallah devrimden dolayı çok mutlu. Protestoların bu şekilde sonuç vermesine şaşıran Türkiye’deki Tunuslular, ‘biz Tunus halkından ümidimizi kesmiştik’ diyor.
https://www.yenisafak.com/yenisafakpazar/tunustan-umidi-kesmistik-300501

Tom Hanks’in rol aldığı Terminal filminin beni en çok etkileyen sahnesi Krakozhia’dan New York’a gelen Viktor Navorski’nin ülkesinde askeri darbe olduğunu ekrandan geçen kısa bir görüntüden öğrenip, bir haber alabilirim umuduyla televizyondan televizyona koşmasıydı. Vatanınızla ilgili gelişmeleri, ülke dışından izlemek olayın hem içinde hem dışında olmak ve elinden bir şey de gelmemektir. Özgürlükleri için yaklaşık 10 yıl önce Tunus’tan Türkiye’ye gelen ve burada yaşamaya başlayan Gazeteci İbrahim Bouazzi ve Arap İslam Üniversitesi öğretim üyesi Zübeyir Halfallah da ülkelerinde yaşanan devrimi uzaktan takip etmek zorunda kalan ama yaşanan her olayı içlerinde hisseden iki Tunuslu. Neler olup bittiğini ülkelerinin televizyonları ve radyolarından, Facebook’a yüklenen yazı ve görüntülerden, aileleri ve arkadaşları ile yaptıkları telefon görüşmelerinden takip etmeye çalışıyorlar. Buradaki yaşamları etkilenmemiş elbette ama iç dünyalarında deyim yerindeyse fırtınalar kopuyor. Bouazzi ve Halfallah ile Babıalem Uluslarası Öğrenci Derneği’nin sıcak ev sahipliğinde görüştük.

WİKİLEAKS SIZINTISI PATLATTI

İbrahim Bouazzi, Türkiye’ye 1998 Ekim ayında gelmiş. Tunus’ta yüksek lisansını bitirip bir iki yıl da çalıştıktan sonra doktora yapmak için Türkiye’yi tercih etmiş. Bir Türk’le evlenmiş ve gazeteci olarak çalışmaya başlamış. Bouazzi olayların fakirliğin yanısıra baskılar nedeniyle de başladığını ifade ediyor. “Bu rejim 55 yıldır baskı kullanıyor. 2-3 arkadaşınızı eve çağırıp çay içip edebiyattan, tarihten, hadisten sohbet edemezsiniz. Polis basarsa 1,5 yıl hapis. İnsanlar devletle ilgili her şeyden nefret eder oldu. Tunus petrol ülkesi değil ama çok da fakir değil. Zeytin ve zeytinyağında dünyanın üçüncüsü, kimyasal gübrede dünyanın ikincisidir. Bu kaynaklar devletin bütçesine girmiyor. Bin Ali döneminde devlet mafyaya dönüştü. Cumhurbaşkanının ailesi ve hanımının ailesi gibi birkaç ailenin yolsuzluk yaptıkları, mafya kurdukları hakkında söylentiler vardı ama delil yoktu. Ülke ekonomisi Bin Ali Ailesi, Tarabulsi ailesi, Matiri ailesi, Şibub ailesinin elinde kaldı. Bu durum Wikileaks sızıntıları ile belgelenince olaylar patladı. Fakir de zengin de rejime kızgın.” diyor.

YASEMİN DEĞİL ÖZGÜRLÜK DEVRİMİ

İbrahim Bouazzi olayların hep işsizlik olarak gösterilmek istendiğini ancak dikkat edilirse sloganların işsizlik değil, özgürlük, onur, şeref ve izzet üzerine olduğunu anlatıyor. “Yasemin Devrimi diyerek sulandırmaya çalışıyorlar ama Tunus halkı devrimini ‘özgürlük ve onur devrimi’ olarak adlandırdı. Eylemciler barışçıl şekilde eylemlerine devam etmek istediler ama gözü kör bir dikta rejimi kurşun sık emri verdi. Bu olaylar Kasrin, Sidi buzid, Kef, Gafsa gibi fakir illerde başladı, şehitler olunca zenginler de ayağa kalktılar. Hemen evlerinde Facebook’u açıp görüntüleri paylaşmaya başladılar. Eylemcilerin ölüm sahnelerini paylaştılar o zaman bütün ülke ayağa kalktı.” diyor. Bouazi olayların kendisini nasıl etkilediğini “En azından bu ropörtajı yapabiliyoruz. İki hafta önce isteseydiniz bu röportajı yapamazdık” sözleriyle anlatıyor.

ÇOK MUTLUYUZ

11 sene önce Tunus’tan İstanbul’a gelen Zübeyir Halfallah kendileri için çok önemli olduğunu söylediği Osmanlı Tarihi bölümünde doktorasını bitirmiş. Şu an özel bir üniversitede ders veren Halfallah, doğrudan “Zeynel Abidin diktatörlük yaptı. Her şeyi yasakladı. Başörtüsünü, namazı yasakladı, ifade özgürlüğünü, toplumu bitirdi.” diye başlıyor söze. Tunus’ta özgürlük olmadığı için kaçtığını anlatan Halfallah, “Özgür bir insan olmak istiyorum. Tunus’taki devrimi ne rejim, ne muhalefet, kimse beklemiyordu. Çok şaşırdım. Birden halk patladı. Cumhurbaşkanı kaçtığı zaman da çok şaşırdım. Çünkü çok güçlü görünürken çok çabuk düştü. Eşim de Tunuslu. İkimiz de çok sevindik. Çünkü yeni bir başlangıç bizim için. Tunus yeni bir döneme girdi. İnşallah demokratik bir rejim uygulanacak.” diyor.

Halfallah diktatörün gittiğini ama sistemin yine diktatörlük olduğunu halkın sistemi değiştirmek istediğini anlatıyor: “6 ay sonra yeni seçimler olacak. Bugün ya da yarın bu hükümet çökecek. Halk devamını kabul etmiyor. Ben de kabul etmiyorum.” Devrimin aslında 50 yılın birikimi olduğunun altını çiziyor Halfallah artık kendisini Türk gibi hissettiğini bu nedenle Türk Hükümetinin Tunus olaylarına daha müdahale edici davranması gerektiğini düşündüğünü anlatıyor.

ABİM HAPSE GİRDİ

Türkiye’deki yönetim şeklinden faydalanmak istediklerini de anlatan Zübeyr Halfallah “Türkiye’deki siyasi tecrübe çok güzel bir tecrübe. Yakında Ak Parti ile ilgili bir kitap yazıyorum. Çünkü şimdi bütün Tunus Ak Parti modelini bilmek, anlamak istiyor. Ben birkaç ay sonra Tunus’a dönmeyi düşünüyorum. Orada Ak Parti gibi bir parti kurmayı düşünüyoruz. Özgürlük benim için çok önemli. Ailem Bin Ali’den çok zarar gördü. Abim hapse girdi, ben de Tunus’tan kaçtım.” diyor.

ASHAB-I KEHF GİBİ HİSSETTİM

Tunus halkından kişisel olarak ümidini kesmiş olduğunu söyleyen Bouazzi, kendi durumunu Ashab-ı Kehf’in durumuna benzeterek, “Ben Tunus’ta durumum iyi olduğu halde, bu halktan bir şey olmaz diyerek Türkiye’ye geldim. Şimdi bakıyorum benim ve benim kuşağımdakilerin yapamadığını bu çocuklar başardı. Bu zalim yönetime son verdiler. Tunus’ta şahsi tecrübem Ashab-ı Kehf gibi. Ashab-ı Kehf de zalim bir köyden ümitlerini kesip gidip saklanıyorlar. Sonra gidip bir bakıyorlar ki birkaç yüzyıl sonra bu köy Müslüman olmuş. Tunus’ta yöneticiler Müslüman ama halka çok zulmettiler, haklarını yediler, özgürlüklerini kısıtladılar. Ülkeyi büyük bir cezaevi haline getirdiler. Sağcı, solcu, İslamcı, liberal tüm muhalefeti sıkıştırdılar. Muhalefetin çoğu ya hapiste ya da yurt dışında sürgündedir.” diyor.

Kaynak: https://www.yenisafak.com/yenisafakpazar/tunustan-umidi-kesmistik-300501